انفاق، نشانه ایمان است

انفاق، نشانه ایمان است

برای خواندن لطفا به ادامه مطلب بروید

انفاق، نشانه ایمان است

آیه

وَ إِذا قِیلَ لَهُمْ أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقَکمُ اللَّهُ قالَ الَّذِینَ کفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا أَ نُطْعِمُ مَنْ لَوْ یشاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِی ضَلالٍ مُبِینٍ [1]
ترجمه

و هرگاه به آنان گفته شود: از آن چه خداوند روزی شما کرده بخشش کنید، کسانی که کفر ورزیدند به کسانی که ایمان آورده اند می گویند: آیا به کسانی غذا دهیم که اگر خداوند می خواست خودش به آنها غذا می داد؟شما در گمراهی آشکاری هستید.
نکته ها:

افرادی که بینش صحیح ندارند یا می خواهند از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنند، تمام انحرافات و عملکرد زشت خود را به گردن دیگران می اندازند:

1- گاهی می گویند: مقصّر خداست، اگر او نمی خواست ما مشرک نبودیم: «لَوْ شاءَ اللَّهُ ما أَشْرَکنا»[2]، «لَوْ شاءَ الرَّحْمنُ ما عَبَدْناهُمْ»[3]

2- گاهی می گویند: مقصّر جامعه است، اگر این بزرگان نبودند، ما مؤمن بودیم. «لَوْ لا أَنْتُمْ لَکنَّا مُؤْمِنِینَ»[4]

3- گاهی می گویند: مقصّر نیاکان ما هستند. «إِنَّا وَجَدْنا آباءَنا»[5]

در این آیه نیز می گویند: اگر لازم بود خدا خودش به فقرا روزی می داد. غافل از آن که خداوند مسئولیت سیر کردن فقرا را به دوش اغنیا گذاشته است.
سؤال: چرا خداوند خود فقرا را رزق نمی دهد و به مردم دستور انفاق می دهد؟!

پاسخ: رشد انسان، در سایۀگذشت و ایثار و سخاوت و نوع دوستی و دلسوزی و صرفه جویی و الفت و تعاون و محبّت و تفقّد است. اگر همۀمردم از امکانات یکسان برخوردار باشند، نه زمینه ای برای بروز این کمالات باقی می ماند و نه بستری برای صبر و زهد و قناعت محرومان.
پیام ها:

1- توجّه به این که «آن چه داریم رزق الهی است نه ملک ما» بخشش را آسان می کند. «أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقَکمُ اللَّهُ»

2- کفر، سبب خود داری از انفاق است. قالَ الَّذِینَ کفَرُوا. . . أَ نُطْعِمُ

3- کافر، رازق بودن خدا را مسخره می کند. «لَوْ یشاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ»

4- انفاق، نشانه ایمان است. (زیرا ترک انفاق از ویژگی های کفّار شمرده شده است). قالَ الَّذِینَ کفَرُوا. . . أَ نُطْعِمُ

5- کار انسان به جائی می رسد که کفر و بخل را راه درست و ایمان و انفاق را انحراف می شمرد. «إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِی ضَلالٍ مُبِینٍ»[6]

پی نوشت ها

[1] سوره یس، آیه 47

[2]  انعام، 148.

[3]  زخرف، 20.

[4] سبأ، 31.

[5]  زخرف، 22.

[6] محسن قرائتى، تفسیر نور، 10جلد، مرکز فرهنگى درسهایى از قرآن - تهران، چاپ: 4، 1389.

منبع : پایگاه اطلاع رسانی حوزه