نرمش و دوستی با غضب شدگان، ممنوع
برای خواندن به ادامه مطلب بروید
نرمش و دوستی با غضب شدگان، ممنوع
آیه
یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَتَوَلَّوْا قَوْماً غَضِبَ اللَّهُ عَلَیهِمْ قَدْ یئِسُوا مِنَ الْآخِرَةِ کما یئِسَ الْکفَّارُ مِنْ أَصْحابِ الْقُبُورِ[1]
ترجمه
ای کسانی که ایمان آورده اید! گروهی را که خداوند بر آنان غضب کرده به سرپرستی(یا دوستی و یاری) نگیرید، آنان از آخرت مأیوسند همان گونه که کفّار از(بازگشت) اهل قبور مأیوسند.
نکته ها:
«تولی» گاهی به معنای دوستی و گاهی به معنای قبول ولایت و سرپرستی است و هر دو معنی در این آیه نهی شده است. مراد از غضب شدگان در این آیه، یهود هستند و مراد از کفّار، مشرکان مکه، یهودیان از ثواب آخرت مأیوسند و مشرکانِ منکر قیامت، از مردگان خود.[2]اولین آیه این سوره در بارۀ برائت از دشمنان خدا و مسلمانان بود و آخرین آیه نیز در همین باره است. این تنها سوره ای است که آیه اوّل و آخر آن با «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا» آغاز شده است.
غضب شدگان در قرآن
در قرآن افراد و گروه هایی مورد غضب الهی قرار گرفته اند، از جمله: درباره یهود می فرماید: «وَ باؤُ بِغَضَبٍ»*[3] آنان به قهر و غضب الهی گرفتار شدند. درباره قاتلان و منافقان می فرماید: «غَضِبَ اللَّهُ عَلَیهِمْ»*[4] خداوند بر آنان غضب کرد. درباره عالمان بی عمل می فرماید: «کبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللَّهِ»*[5] نزد خداوند غضب بزرگی برای کسانی است که به گفته ها و وعده های خود عمل نمی کنند.
افرادی نظیر قارون، فرعون، ابولهب و بلعم باعورا نیز در قرآن مورد غضب قرار گرفته اند. یأس از آخرت، یعنی یأس از قدرت، حکمت و عدالت خدا. کسی که آخرت را قبول ندارد، به بن بست می رسد. او دلیلی برای بودن و ماندن ندارد. زیرا پیش خود می گوید: اگر بعد از مدّت ها رنج و تلاش باید با مُردن نابود شویم، از همین امروز خود را نابود کنیم، بهتر است. اگر همه به سوی نابودی می رویم، تعلیم و تربیت و خدمت معنا ندارد. اگر این ساختمان قرار است منفجر شود، ساخت و حفاظت و تعمیر و تزیین آن معنا ندارد. اگر فدا و فنا می شویم، چرا از کامیابی ها و هوس ها صرف نظر کنیم؟ما که مورد سؤال قرار نمی گیریم، پس تا زنده ایم مردم را فدای هوس های خودمان کنیم.
پیام ها
1- دوست خدا، با کسانی که مورد غضب او هستند، رابطه دوستی ندارد. «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَتَوَلَّوْا»
2- گرچه اهل کتاب به قیامت اعتقاد دارند، امّا چون به ثواب آخرت امیدی ندارند، مغضوب خدا هستند، وضعیت آنها در قیامت، با کافرانِ منکر معاد تفاوتی ندارد. «یئِسُوا مِنَ الْآخِرَةِ کما یئِسَ الْکفَّارُ»[6]
پی نوشت ها
[1] سوره متحنة، آیه 13
[2] تفسیر المیزان.
[3] آل عمران 112.
[4] فتح 6
[5] غافر 35.
[6] محسن قرائتى، تفسیر نور، 10جلد، مرکز فرهنگى درسهایى از قرآن - تهران، چاپ: 4، 1389.
منبع : پایگاه اطلاع رسانی حوزه
- ۹۵/۱۰/۳۰