ارزش تلاش براى حج‏!

ارزش تلاش براى حج‏!

 امام صادق علیه السلام مى‏فرمایند: «اگر مى‏توانى نان و نمک بخورى و پول خود را براى حج ذخیره کنى، چنین کن»

مطالعه روایات حج، انسان را به حیرت و اعجاب وامى‏دارد. این مراسم به قدرى مهم است که از ماه‏ها قبل، امام سجاد علیه السلام در هر شبانه‏روز ماه رمضان، بعد از هر نماز، از خداوند توفیق زیارت حج را مى‏خواهد و گاهى در یک دعا، چند مرتبه از خداوند حج درخواست مى‏کند.

و امام صادق علیه السلام میفرمایند:«اگر مى‏توانى نان و نمک بخورى و پول خود را براى حج ذخیره کنى، چنین کن» (وافى، ج 2، ص 50)

بقیه در ادامه مطلب

و در حدیث دیگرى از امام صادق آمده است: «سعى کنید، مخارج حج سبک باشد تا نشاط براى حج در شما زنده بماند. کسى که با مخارج سنگین به حج مى‏رود و کمرش زیر بار خرج خم مى‏شود، خاطره خوشى از حج ندارد و نشاط رفتن مکرر در او از بین مى‏رود». (فروع کافى، ج 4، ص 280)

 البته این حدیث، مربوط به افراد عادى است وگرنه اولیاى خدا که سفر حج را، رفتن به سراى معشوق مى‏دانند، هرچه خرج کنند و هرچه بروند و هرچه به سختى افتند، کمترین رنج و خستگى در خود احساس نمى‏کنند و این امام سجاد علیه السلام است که بارها، بیست روز پیاده روى مى‏کردند تا از مدینه به مکه مى‏رسیدند. (وسائل الشیعه، ج 8، ص 56)

و امام حسن مجتبی علیه السلام بیست مرتبه پیاده به حج رفتند. (تهذیب الاحکام، ج 5، ص 12. وسائل الشیعه، ج 8، ص 55)

آرى، آنجا مکانى است که نهصد نفر از انبیاى الهى در آن نماز خوانده‏اند، (مستدرک الوسائل، ج 2، ص 145)

 جایى است که قرن‏ها، میلیون‏ها انسان آمده، دور آن طواف کرده‏اند تا آنجا که نامش سرزمین «بکّه» شده است. «بکّه» یعنى محل ازدحام، محلى که گردن‏کشان تاریخ را سرکوب مى‏کند. (اقرب الموارد)



و سرانجام در عظمت حج، همین بس که از امام صادق علیه السلام نقل شده: بدترین انسان‏ها، کسى است که در عرفات و مشعر توقف کرده، میان صفا و مروه سعى نموده، طواف کعبه و نماز آن را انجام داده باشد ولى خیال کند که هنوز آمرزیده نشده است. آرى، او بدترین‏انسان‏ها است

در روایت دیگرى از امام صادق علیه السلام مى‏خوانیم:

کسى که به حج رود، در قیامت مى‏تواند نسبت به همسر و همسایه و فرزندانش شفاعت کند. (مستدرک الوسائل، ج 2، ص 10)

و در حدیث دیگر مى‏خوانیم: کسى که با نیت صادق و مال حلال، به حج رود، در قیامت کنار انبیاء و صدیقین و شهداء و صالحان خواهد بود. (وسائل الشیعه، ج 8، ص 102)

همچنین در روایتى آمده:  خداوند، به خاطر حج رفتن گروهى از شیعه، قهر خود را از دیگران باز مى‏دارد. (وسائل الشیعه، ج 1، ص 18)

و در جاى دیگر آمده:  هریک از نماز و حج و صدقه و آزاد کردن بردگان، در چهره زیبایى، مونس انسان در قبر او مى‏شود. (وسائل الشیعه، ج 8، ص 139)
حج-حجاج


و نیز در روایتی از امام باقر علیه السلام  آمده است: هرگاه انسان به خیال زود رسیدن به حوائج دنیا حج را رها کند، خداوند چنان در کارش گره قرار مى‏دهد که حجاج بیشتر مراسم حج را انجام داده ولى او هنور مشکل خود را حل نکرده است.(من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 220)

خداوند به زائران خانه خود لطف بسیار دارد. در حدیث مى‏خوانیم: «لا یزال العبد فى جد الطواف بالکعبة مادام حلق الراس علیه». (فروع کافى، ج 4، ص 547)

مرحوم مجلسى؛ قدس سره در کتاب «مرآة العقول» مى‏گوید: معناى حدیث آن است که بعد از سر تراشیدن در مکه، مادامى که موها نروییده است، گویا انسان در حال طواف است.

نشانه لطف دیگر خداوند به حاجى آن است که هرگاه زائر خانه خدا در مکه یا مدینه از دنیا برود، در قیامت بدون حساب وارد بهشت مى‏شود. (فروع کافى، ج 4، ص 548)  و اگر در راه مکه، هنگام رفت و یا بازگشت، از دنیا برود در قیامت، از آن همه ناراحتى‏ها در امان است. (تهذیب‏الاحکام، ج 5، ص 23)


امام صادق علیه السلام میفرمایند:«اگر مى‏توانى نان و نمک بخورى و پول خود را براى حج ذخیره کنى، چنین کن»

در روایات مى‏خوانیم که شب و روزى بهتر از دهه ذى‏الحجّه که حجاج سرگرم انجام مراسم حج هستند، وجود ندارد. (مستدرک الوسائل، ج 2، ص 9)  حتى کسى که خود را آماده حج کند، از گناهان پاک مى‏شود، گویى تازه از مادر متولد شده است. (فروع کافى، ج 4، ص 252)

در حدیث دیگرى از پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله نقل شده: «من اراد الدنیا والاخرة فلیام هذا البیت» (من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 219) ، هرکه دنیا و آخرت مى‏خواهد به فکر مکه باشد.

از امیرالمۆمنین علیه السلام نقل شده: «الحج تقویة للدین» (غررالحکم‏) ، حج، سبب قدرت و تقویت دین است.

امام صادق علیه السلام حج و عمره را دو بازار آخرت دانسته که همه‏اش سود است؛ اگر زنده بماند، بیمه خداوند است و اگر در مسیر راه از دنیا برود، اهل بهشت است. (تهذیب الاحکام، ج 5، ص 22)

نه تنها خود مراسم حج، بلکه تلاش هایى که انسان براى حج انجام مى‏دهد، براى هر گامى، ده پاداش اضافه و ده گناه کم مى‏شود و ده درجه ارتقا مى‏یابد. (وافى، ج 2، ص 41)

و سرانجام در عظمت حج، همین بس که از امام صادق علیه السلام نقل شده: بدترین انسان‏ها، کسى است که در عرفات و مشعر توقف کرده، میان صفا و مروه سعى نموده، طواف کعبه و نماز آن را انجام داده باشد ولى خیال کند که هنوز آمرزیده نشده است. (وافى، ج 2) آرى، او بدترین‏انسان‏ها است.


منبع : tebyan.net