خرید و فروش فیش حج عمره و تمتع-09199197145

خرید و فروش فیش حج تمتع و عمره بانک ملی و ملت،فیش حج،خرید فیش حج تمتع،فروش فیش حج تمتع،فروش امتیاز فیش حج،خرید امتیاز فیش حج،فروش فیش عمره،خرید فیش عمره،فروش حج واجب،خرید حج واجب،خرید و فروش فیش حج عمره ملی و ملت،خرید-و-فروش-فیش-حج،معتبرترین مرکز خرید و فروش فیش حج در کشور،خرید فیش حج فروش فیش حج

خرید و فروش فیش حج عمره و تمتع-09199197145

خرید و فروش فیش حج تمتع و عمره بانک ملی و ملت،فیش حج،خرید فیش حج تمتع،فروش فیش حج تمتع،فروش امتیاز فیش حج،خرید امتیاز فیش حج،فروش فیش عمره،خرید فیش عمره،فروش حج واجب،خرید حج واجب،خرید و فروش فیش حج عمره ملی و ملت،خرید-و-فروش-فیش-حج،معتبرترین مرکز خرید و فروش فیش حج در کشور،خرید فیش حج فروش فیش حج

خرید و فروش فیش حج عمره و تمتع-09199197145

آگهی های خریداران و فروشندگان فیش حج تمتع و عمره در کل ایران در سایت ایران حج
آدرس سایت:
www.iran-haj.com

آدرس کانال تلگرام:
telegram.me/iranhajj


مرکز خرید و فروش فیش حج در سراسر کشور با بهترین قیمت
شماره های تماس:
0919-9197145
0919-9197146
0919-3800046

نظرات
  • ۱۹ اسفند ۹۶، ۲۱:۵۰ - سیّد محمّد جعاوله
    سلام
  • ۰
  • ۰

ترجمه سوره حج

ترجمه : ترجمه آیت الله العظمی مکارم شیرازی


به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

اى مردم! از (عذاب) پروردگارتان بترسید، که زلزله رستاخیز امر عظیمى است! (۱)

روزى که آن را مى‏بینید، (آنچنان وحشت سراپاى همه را فرامى‏گیرد که) هر مادر شیردهى، کودک شیرخوارش را فراموش مى‏کند; و هر باردارى جنین خود را بر زمین مى‏نهد; و مردم را مست مى‏بینى، در حالى که مست نیستند; ولى عذاب خدا شدید است! (۲)


بقیه در ادامه مطلب


ترجمه : ترجمه آیت الله العظمی مکارم شیرازی


به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

اى مردم! از (عذاب) پروردگارتان بترسید، که زلزله رستاخیز امر عظیمى است! (۱)

روزى که آن را مى‏بینید، (آنچنان وحشت سراپاى همه را فرامى‏گیرد که) هر مادر شیردهى، کودک شیرخوارش را فراموش مى‏کند; و هر باردارى جنین خود را بر زمین مى‏نهد; و مردم را مست مى‏بینى، در حالى که مست نیستند; ولى عذاب خدا شدید است! (۲)


گروهى از مردم، بدون هیچ علم و دانشى، به مجادله درباره خدا برمى‏خیزند; و از هر شیطان سرکشى پیروى مى‏کنند. (۳)

بر او نوشته شده که هر کس ولایتش را بر گردن نهد، بطور مسلم گمراهش مى‏سازد، و به آتش سوزان راهنماییش مى‏کند! (۴)

اى مردم! اگر در رستاخیز شک دارید، (به این نکته توجه کنید که:) ما شما را از خاک آفریدیم، سپس از نطفه، و بعد از خون بسته شده، سپس از «مضغه‏» ( چیزى شبیه گوشت جویده شده)، که بعضى داراى شکل و خلقت است و بعضى بدون شکل; تا براى شما روشن سازیم (که بر هر چیز قادریم)! و جنین‏هایى را که بخواهیم تا مدت معینى در رحم (مادران) قرارمى‏دهیم; (و آنچه را بخواهیم ساقظ مى‏کنیم;)بعد شما را بصورت طفل بیرون مى‏آوریم; سپس هدف این است که به حد رشد وبلوغ خویش برسید. در این میان بعضى از شما مى‏میرند; و بعضى آن قدر عمر مى‏کنند که به بدترین مرحله زندگى (و پیرى) مى‏رسند; آنچنان که بعد از علم و آگاهى، چیزى نمى‏دانند! (از سوى دیگر،) زمین را (در فصل زمستان) خشک و مرده مى‏بینى، اما هنگامى که آب باران بر آن فرو مى‏فرستیم، به حرکت درمى‏آید و مى‏روید; و از هر نوع گیاهان زیبا مى‏رویاند! (۵)

این بخاطر آن است که (بدانید) خداوند حق است; و اوست که مردگان را زنده مى‏کند; و بر هر چیزى تواناست. (۶)

و اینکه رستاخیز آمدنى است، و شکى در آن نیست; و خداوند تمام کسانى را که در قبرها هستند زنده مى‏کند. (۷)

و گروهى از مردم، بدون هیچ دانش و هیچ هدایت و کتاب روشنى بخشى، درباره خدا مجادله مى‏کنند! (۸)

آنها با تکبر و بى‏اعتنایى (نسبت به سخنان الهى)، مى‏خواهند مردم را از راه خدا گمراه سازند! براى آنان در دنیا رسوایى است; و در قیامت، عذاب سوزان به آنها مى‏چشانیم! (۹)

(و به آنان مى‏گوییم:) این در برابر چیزى است که دستهایتان از پیش براى شما فرستاده; و خداوند هرگز به بندگان ظلم نمى‏کند! (۱۰)

بعضى از مردم خدا را تنها با زبان مى‏پرستند (و ایمان قلبیشان بسیار ضعیف است); همین که (دنیا به آنها رو کند و نفع و) خیرى به آنان برسد، حالت اطمینان پیدا مى‏کنند; اما اگر مصیبتى براى امتحان به آنها برسد، دگرگون مى‏شوند (و به کفر رومى‏آورند)! (به این ترتیب) هم دنیا را از دست داده‏اند، و هم آخرت را; و این همان خسران و زیان آشکار است! (۱۱)

او جز خدا کسى را مى‏خواند که نه زیانى به او مى‏رساند، و نه سودى; این همان گمراهى بسیار عمیق است. (۱۲)

او کسى را مى‏خواند که زیانش از نفعش نزدیکتر است; چه بد مولا و یاورى، و چه بد مونس و معاشرى! (۱۳)

خداوند کسانى را که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‏اند، در باغهایى از بهشت وارد مى‏کند که نهرها زیر درختانش جارى است; (آرى،) خدا هر چه را اراده کند انجام مى‏دهد! (۱۴)

هر کس گمان مى‏کند که خدا پیامبرش را در دنیا و آخرت یارى نخواهد کرد (و از این نظر عصبانى است، هر کارى از دستش ساخته است بکند)، ریسمانى به سقف خانه خود بیاویزد، و خود را حلق آویز و نفس خود را قطع کند (و تا لبه پرتگاه مرگ پیش رود); ببیند آیا این کار خشم او را فرو مى‏نشاند؟! (۱۵)

این گونه ما آن ( قرآن) را بصورت آیات روشنى نازل کردیم; و خداوند هر کس را بخواهد هدایت مى‏کند. (۱۶)

مسلما کسانى که ایمان آورده‏اند، و یهود و صابئان ( ستاره‏پرستان) و نصارى و مجوس و مشرکان، خداوند در میان آنان روز قیامت داورى مى‏کند; (و حق را از باطل جدا مى‏سازد;) خداوند بر هر چیز گواه (و از همه چیز آگاه) است. (۱۷)

آیا ندیدى که تمام کسانى که در آسمانها و کسانى که در زمینند براى خدا سجده مى‏کنند؟! و (همچنین) خورشید و ماه و ستارگان و کوه‏ها و درختان و جنبندگان، و بسیارى از مردم! اما بسیارى (ابا دارند، و) فرمان عذاب درباره آنان حتمى است; و هر کس را خدا خوار کند، کسى او را گرامى نخواهد داشت! خداوند هر کار را بخواهد (و صلاح بداند) انجام مى‏دهد! (۱۸)

اینان دو گروهند که درباره پروردگارشان به مخاصمه و جدال پرداختند; کسانى که کافر شدند، لباسهایى از آتش براى آنها بریده شده، و مایع سوزان و جوشان بر سرشان ریخته مى‏شود; (۱۹)

آنچنان که هم درونشان با آن آب مى‏شود، و هم پوستهایشان. (۲۰)

و براى آنان گرزهایى از آهن (سوزان) است. (۲۱)

هر گاه بخواهند از غم و اندوه‏هاى دوزخ خارج شوند، آنها را به آن بازمى‏گردانند; و (به آنان گفته مى‏شود:) بچشید عذاب سوزان را! (۲۲)

خداوند کسانى را که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‏اند، در باغهایى از بهشت وارد مى‏کند که از زیر درختانش نهرها جارى است; آنان با دستبندهایى از طلا و مروارید زینت مى‏شوند; و در آنجا لباسهایشان از حریر است. (۲۳)

و بسوى سخنان پاکیزه هدایت مى‏شوند، و به راه خداوند شایسته ستایش، راهنمایى مى‏گردند. (۲۴)

کسانى که کافر شدند، و مؤمنان را از راه خدا بازداشتند، و (همچنین) از مسجد الحرام، که آن را براى همه مردم، برابر قرار دادیم، چه کسانى که در آنجا زندگى مى‏کنند یا از نقاط دور وارد مى‏شوند (،مستحق عذابى دردناکند); و هر کس بخواهد در این سرزمین از راه حق منحرف گردد و دست به ستم زند، ما از عذابى دردناک به او مى‏چشانیم! (۲۵)

(به خاطر بیاور) زمانى را که جاى خانه (کعبه) را براى ابراهیم آماده ساختیم (تا خانه را بنا کند; و به او گفتیم:) چیزى را همتاى من قرار مده! و خانه‏ام را براى طواف‏کنندگان و قیام‏کنندگان و رکوع‏کنندگان و سجودکنندگان (از آلودگى بتها و از هر گونه آلودگى) پاک ساز! (۲۶)

و مردم را دعوت عمومى به حج کن; تا پیاده و سواره بر مرکبهاى لاغر از هر راه دورى بسوى تو بیایند... (۲۷)

تا شاهد منافع گوناگون خویش (در این برنامه حیاتبخش) باشند; و در ایام معینى نام خدا را، بر چهارپایانى که به آنان داده است، (به هنگام قربانى‏کردن) ببرند; پس از گوشت آنها بخورید; و بینواى فقیر را نیز اطعام نمایید! (۲۸)

سپس، باید آلودگیهایشان را برطرف سازند; و به نذرهاى خود وفا کنند; و بر گرد خانه گرامى کعبه، طواف کنند. (۲۹)

(مناسک حج) این است! و هر کس برنامه‏هاى الهى را بزرگ دارد، نزد پروردگارش براى او بهتر است! و چهارپایان براى شما حلال شده، مگر آنچه (ممنوع بودنش) بر شما خوانده مى‏شود. از پلیدیهاى بتها اجتناب کنید! و از سخن باطل بپرهیزید! (۳۰)

(برنامه و مناسک حج را انجام دهید) در حالى که همگى خالص براى خدا باشد!هیچ گونه همتایى براى او قائل نشوید! و هر کس همتایى براى خدا قرار دهد، گویى از آسمان سقوب کرده، و پرندگان (در وسط هوا) او را مى‏ربایند; و یا تندباد او را به جاى دوردستى پرتاب مى‏کند! (۳۱)

این است (مناسک حج)! و هر کس شعائر الهى را بزرگ دارد، این کار نشانه تقواى دلهاست. (۳۲)

در آن (حیوانات قربانى)، منافعى براى شماست تا زمان معینى( روز ذبح آنها) سپس محل آن، خانه قدیمى و گرامى (کعبه) است. (۳۳)

براى هر امتى قربانگاهى قرار دادیم، تا نام خدا را (به هنگام قربانى) بر چهارپایانى که به آنان روزى داده‏ایم ببرند، و خداى شما معبود واحدى است; در برابر (فرمان) او تسلیم شوید و بشارت ده متواضعان و تسلیم‏شوندگان را. (۳۴)

همانها که چون نام خدا برده مى‏شود، دلهایشان پر از خوف (پروردگار) مى‏گردد; و شکیبایان در برابر مصیبتهایى که به آنان مى‏رسد; و آنها که نماز را برپا مى‏دارند، و از آنچه به آنان روزى داده‏ایم انفاق مى‏کنند. (۳۵)

و شترهاى چاق و فربه را (در مراسم حج) براى شما از شعائر الهى قرار دادیم; در آنها براى شما خیر و برکت است; نام خدا را (هنگام قربانى کردن) در حالى که به صف ایستاده‏اند بر آنها ببرید; و هنگامى که پهلوهایشان آرام گرفت (و جان دادند)، از گوشت آنها بخورید، و مستمندان قانع و فقیران را نیز از آن اطعام کنید! این گونه ما آنها را مسخرتان ساختیم، تا شکر خدا را بجا آورید. (۳۶)

نه گوشتها و نه خونهاى آنها، هرگز به خدا نمى‏رسد. آنچه به او مى‏رسد، تقوا و پرهیزگارى شماست. این گونه خداوند آنها را مسخر شما ساخته، تا او را بخاطر آنکه شما را هدایت کرده است بزرگ بشمرید; و بشارت ده نیکوکاران را! (۳۷)

خداوند از کسانى که ایمان آورده‏اند دفاع مى‏کند; خداوند هیچ خیانتکار ناسپاسى را دوست ندارد! (۳۸)

به کسانى که جنگ بر آنان تحمیل گردیده، اجازه جهاد داده شده است; چرا که مورد ستم قرار گرفته‏اند; و خدا بر یارى آنها تواناست. (۳۹)

همانها که از خانه و شهر خود، به ناحق رانده شدند، جز اینکه مى‏گفتند: «پروردگار ما، خداى یکتاست!» و اگر خداوند بعضى از مردم را بوسیله بعضى دیگر دفع نکند، دیرها و صومعه‏ها، و معابد یهود و نصارا، و مساجدى که نام خدا در آن بسیار برده مى‏شود، ویران مى‏گردد! و خداوند کسانى را که یارى او کنند (و از آیینش دفاع نمایند) یارى مى‏کند; خداوند قوى و شکست ناپذیر است. (۴۰)

همان کسانى که هر گاه در زمین به آنها قدرت بخشیدیم، نماز را برپا مى‏دارند، و زکات مى‏دهند، و امر به معروف و نهى از منکر مى‏کنند، و پایان همه کارها از آن خداست! (۴۱)

اگر تو را تکذیب کنند، (امر تازه‏اى نیست;) پیش از آنها قوم نوح و عاد و ثمود (پیامبرانشان را) تکذیب کردند. (۴۲)

و همچنین قوم ابراهیم و قوم لوط; (۴۳)

و اصحاب مدین (قوم شعیب); و نیز موسى (از سوى فرعونیان) تکذیب شد; اما من به کافران مهلت دادم، سپس آنها را مجازات کردم. دیدى چگونه (عمل آنها را)انکار نمودم (و چگونه به آنان پاسـخ گفتم)؟! (۴۴)

چه بسیار شهرها و آبادیهایى که آنها را نابود و هلاک کردیم در حالى که (مردمش) ستمگر بودند، بگونه‏اى که بر سقفهاى خود فروریخت! (نخست سقفها ویران گشت; و بعد دیوارها بر روى سقفها!) و چه بسیار چاه پر آب که بى‏صاحب ماند; و چه بسیار قصرهاى محکم و مرتفع! (۴۵)

آیا آنان در زمین سیر نکردند، تا دلهایى داشته باشند که حقیقت را با آن درک کنند; یا گوشهاى شنوایى که با آن (نداى حق را) بشنوند؟! چرا که چشمهاى ظاهر نابینا نمى‏شود، بلکه دلهایى که در سینه‏هاست کور مى‏شود. (۴۶)

آنان از تو تقاضاى شتاب در عذاب مى‏کنند; در حالى که خداوند هرگز از وعده خود تخلف نخواهد کرد! و یک روز نزد پروردگارت، همانند هزار سال از سالهایى است که شما مى‏شمرید! (۴۷)

و چه بسیار شهرها و آبادیهایى که به آنها مهلت دادم، در حالى که ستمگر بودند; (اما از این مهلت براى اصلاح خویش استفاده نکردند.) سپس آنها را مجازات کردم; و بازگشت، تنها بسوى من است! (۴۸)

بگو: «اى مردم! من براى شما بیم‏دهنده آشکارى هستم! (۴۹)

آنها که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، آمرزش و روزى پر ارزشى براى آنهاست! (۵۰)

و آنها که در (محو) آیات ما تلاش کردند، و چنین مى‏پنداشتند که مى‏توانند بر اراده حتمى ما غالب شوند، اصحاب دوزخند!» (۵۱)

هیچ پیامبرى را پیش از تو نفرستادیم مگر اینکه هرگاه آرزو مى‏کرد (و طرحى براى پیشبرد اهداف الهى خود مى‏ریخت)، شیطان القائاتى در آن مى‏کرد; اما خداوند القائات شیطان را از میان مى‏برد، سپس آیات خود را استحکام مى‏بخشید; و خداوند علیم و حکیم است. (۵۲)

هدف این بود که خداوند القاى شیطان را آزمونى قرار دهد براى آنها که در دلهایشان بیمارى است، و آنها که سنگدلند; و ظالمان در عداوت شدید دور از حق قرار گرفته‏اند! (۵۳)

و (نیز) هدف این بود که آگاهان بدانند این حقى است از سوى پروردگارت، و در نتیجه به آن ایمان بیاورند، و دلهایشان در برابر آن خاضع گردد; و خداوند کسانى را که ایمان آوردند، بسوى صراط مستقیم هدایت مى‏کند. (۵۴)

کافران همواره در باره قرآن در شک هستند، تا آنکه روز قیامت بطور ناگهانى فرارسد، یا عذاب روز عقیم ( روزى که قادر بر جبران گذشته نیستند) به سراغشان آید! (۵۵)

حکومت و فرمانروایى در آن روز از آن خداست; و میان آنها داورى مى‏کند: کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام داده‏اند، در باغهاى پرنعمت بهشتند; (۵۶)

و کسانى که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند، عذاب خوارکننده‏اى براى آنهاست! (۵۷)

و کسانى که در راه خدا هجرت کردند، سپس کشته شدند یا به مرگ طبیعى از دنیا رفتند، خداوند به آنها روزى نیکویى مى‏دهد; که او بهترین روزى‏دهندگان است! (۵۸)

خداوند آنان را در محلى وارد مى‏کند که از آن خشنود خواهند بود; و خداوند دانا و بردبار است. (۵۹)

(آرى،) مطلب چنین است! و هر کس به همان مقدار که به او ستم شده مجازات کند، سپس مورد تعدى قرار گیرد، خدا او را یارى خواهد کرد; یقینا خداوند بخشنده و آمرزنده است! (۶۰)

این (وعده نصرت الهى) بخاطر آن است (که او بر هر چیز قادر است; خداوندى) که شب را در روز، و روز را در شب داخل مى‏کند; و خداوند شنوا و بیناست! (۶۱)

این بخاطر آن است که خداوند حق است; و آنچه را غیر از او مى‏خوانند باطل است; و خداوند بلندمقام و بزرگ است! (۶۲)

آیا ندیدى خداوند از آسمان، آبى فرستاد، و زمین (بر اثر آن) سرسبز و خرم مى‏گردد؟! و خداوند لطیف و آگاه است. (۶۳)

آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن اوست; و خداوند بى‏نیاز، و شایسته هر گونه ستایش است! (۶۴)

آیا ندیدى که خداوند آنچه را در زمین است مسخر شما کرد; و (نیز) کشتیهایى را که به فرمان او بر صفحه اقیانوسها حرکت مى‏کنند; و آسمان ( کرات و سنگهاى آسمانى) را نگه مى‏دارد، تا جز بفرمان او، بر زمین فرو نیفتند؟ خداوند نسبت به مردم رحیم و مهربان است! (۶۵)

و او کسى است که شما را زنده کرد، سپس مى‏میراند، بار دیگر زنده مى‏کند، اما این انسان بسیار ناسپاس است. (۶۶)

براى هر امتى عبادتى قرار دادیم، تا آن عبادت را (در پیشگاه خدا) انجام دهند; پس نباید در این امر با تو به نزاع برخیزند! بسوى پروردگارت دعوت کن، که بر هدایت مستقیم قرار دارى (و راه راست همین است که تو مى‏پویى). (۶۷)

و اگر آنان با تو به جدال برخیزند، بگو: «خدا از کارهایى که شما انجام مى‏دهید آگاهتر است! (۶۸)

و خداوند در روز قیامت، میان شما در آنچه اختلاف مى‏کردید، داورى مى‏کند!» (۶۹)

آیا نمى‏دانستى خداوند آنچه را در آسمان و زمین است مى‏داند؟! همه اینها در کتابى ثبت است (همان کتاب علم بى‏پایان پروردگار); و این بر خداوند آسان است! (۷۰)

آنها غیر از خداوند، چیزهایى را مى‏پرستند که او هیچ گونه دلیلى بر آن نازل نکرده است، و چیزهایى را که علم و آگاهى به آن ندارند! و براى ستمگران، یاور و راهنمایى نیست! (۷۱)

و هنگامى که آیات روشن ما بر آنان خوانده مى‏شود، در چهره کافران آثار انکار مشاهده مى‏کنى، آنچنان که نزدیک است برخیزند و با مشت به کسانى که آیات ما را بر آنها میخوانند حمله کنند! بگو: «آیا شما را به بدتر از این خبر دهم؟ همان آتش سوزنده ( دوزخ) که خدا به کافران وعده داده; و بد سرانجامى است!» (۷۲)

اى مردم! مثلى زده شده است، به آن گوش فرا دهید: کسانى را که غیر از خدا مى‏خوانید، هرگز نمى‏توانند مگسى بیافرینند، هر چند براى این کار دست به دست هم دهند! و هرگاه مگس چیزى از آنها برباید، نمى‏توانند آن را باز پس گیرند! هم این طلب‏کنندگان ناتوانند، و هم آن مطلوبان (هم این عابدان، و هم آن معبودان)! (۷۳)

خدا را آن گونه که باید بشناسند نشناختند; خداوند قوى و شکست‏ناپذیر است!(۷۴)

خداوند از فرشتگان رسولانى برمى‏گزیند، و همچنین از مردم; خداوند شنوا و بیناست! (۷۵)

آنچه را در پیش روى آنها و پشت سر آنهاست مى‏داند; و همه امور بسوى خدا بازمى‏گردد. (۷۶)

اى کسانى که ایمان آورده‏اید! رکوع کنید، و سجود بجا آورید، و پروردگارتان را عبادت کنید، و کار نیک انجام دهید، شاید رستگار شوید! (۷۷)

و در راه خدا جهاد کنید، و حق جهادش را ادا نمایید! او شما را برگزید، و در دین (اسلام) کار سنگین و سختى بر شما قرار ندارد; از آیین پدرتان ابراهیم پیروى کنید; خداوند شما را در کتابهاى پیشین و در این کتاب آسمانى «مسلمان‏» نامید، تا پیامبر گواه بر شما باشد، و شما گواهان بر مردم! پس نماز را برپا دارید، و زکات را بدهید، و به خدا تمسک جویید، که او مولا و سرپرست شماست! چه مولاى خوب، و چه یاور شایسته‏اى! (۷۸)

منبع : پورتال انهار

  • ۹۵/۱۰/۲۴
  • ایران حج www.iranhaj.com

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی