حج در سنت

حج در سنت

بررسی حجّ و ابعاد مختلف آن از نگاه روایات بحث مفصلی را می طلبد، ولی به طور اختصار می توان به نکات زیر اشاره کرد:

بقیه در ادامه مطلب

مولاى متقیان، امیر مؤمنان، علی (ع) در پایان خطبه اوّل نهج البلاغه مى فرماید:

« وَفَرَضَ عَلَیْکُمْ حَجَّ بَیْتِهِ الْحَرَامِ، الَّذِی جَعَلَهُ قِبْلَهً لِلاَنَامِ یَرِدُونَهُ وُرُودَ الأَنْعَامِ، وَیَأْلَهُونَ إِلَیْهِ وُلُوهَ الْحَمَامِ وَجَعَلَهُ سُبْحَانَهُ عَلاَمَهً لِتَوَاضُعِهِمْ لِعَظَمَتِهِ وَإِذْعَانِهِمْ لِعِزَّتِهِ، وَاخْتَارَ مِنْ خَلْقِهِ سُمَّاعاً أَجَابُوا إِلَیْهِ دَعْوَتَهُ وَصَدَّقُوا کَلِمَتَهُ وَوَقَفُوا مَوَاقِفَ أَنْبِیَائِهِ وَتَشَبَّهُوا بِمَلاَئِکَتِهِ الْمُطِیفِینَ بِعَرْشِهِ، یُحْزِرُونَ الاَرْبَاحَ فِی مَتْجَرِ عِبَادَتِهِ، وَیَتَبَادَرُونَ عِنْدَ مَوْعِدَ مَغْفِرَتِهِ، جَعَلَهُ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى لِلاِسْلاَمِ عَلَماً، وَلِلْعَائِذِینَ حَرَماً، فَرَضَ حَقَّهُ وَأَوْجَبَ حَجَّهُ، وَکَتَبَ عَلَیْکُمْ وِفَادَتَهُ، فَقَالَ سُبْحَانَهُ: (وَللهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَیْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَیْهِ سَبِیلا وَمَنْ کَفَرَ فَإِنَّ اللهَ غَنِیٌّ عَنِ الْعَالَمِین«.[۷۹] پروردگار مهربان زیارت بیت الحرامش را بر شما فریضه قرار داد و آن را قبله گاه مردم نمود. زیارت کنندگان در آن جا وارد مى شوند و براى یافتن بهره معنوى ازدحام مى کنند؛ مانند ازدحام چهارپایان تشنه در کنار چشمه آب! و آمدن به آن مکان مقدّس را مشتاقند، همانند اشتیاق کبوتران به طرف آشیانه خود، آن وجود منزّه و پاک آن جایگاه عالى را براى تواضع بندگان در برابر بزرگى و عظمتش، و تصدیقشان به عزّت و قدرتش نشانه و علامت قرار داد. از میان مردمان، شنوندگان فرمانش را انتخاب فرمود. آنان دعوتش را براى زیارت خانه کعبه اجابت کردند و فرمانش را گردن تصدیق نهادند و در جایگاه پیامبران براى عبادت و بندگى ایستادند و خود را به فرشتگان طواف کننده عرش شبیه نمودند، در تجارت بندگى سود فراوان به دست آورده، به موقف آمرزش و مغفرتش از هم سبقت مى گیرند.

حضرت حق آن خانه را نشانه و علامت اسلام و پناه گاه پناهندگان قرار داد و زیارت آن محل با عظمت را واجب فرمود و احترام نهادن به کعبه را بر بندگانش لازم دانست و رفتن به آن جا را دستور داد پس در قرآن مجید فرمود: زیارت بیت الله الحرام حق خداوند بزرگ بر مردم است، مردمى که برخوردار از استطاعت هستند و هر که این نعمت عظیم الهى را ناسپاسى کند، به حضرت حق زیانى وارد نکند که خداى تعالى از تمام جهانیان بى نیاز است».

شیخ کلینی (ره) به طریق معتبر از حضرت صادق (ع) روایت[۸۰] نموده که «هر کس از دنیا برود و حجه الاسلام به جا نیاورد بدون این که او را حاجتی ضروری باشد، یا آن که به جهت بیمار شدن از آن باز ماند، یا آن که پادشاهی از رفتن آن جلوگیری نماید، چنین کسی در حال مردن، به یهودیت یا نصرانیت از دنیا خواهد رفت»

منبع : اسلام پدیا