﴿ سورة الشمس - سورة ٩١ - تعداد آیات ١٥ ﴾

﴿ سورة الشمس - سورة ٩١ -   تعداد آیات ١٥ ﴾

برای خواندن لطفا به ادامه مطلب بروید

﴿ سورة الشمس - سورة ٩١ -   تعداد آیات ١٥ ﴾

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا ﴿١﴾ وَالْقَمَرِ إِذَا تَلاهَا ﴿٢﴾ وَالنَّهَارِ إِذَا جَلاهَا ﴿٣﴾ وَاللَّیْلِ إِذَا یَغْشَاهَا ﴿٤﴾ وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا ﴿٥﴾ وَالأرْضِ وَمَا طَحَاهَا ﴿٦﴾ وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا ﴿٧﴾ فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا ﴿٨﴾ قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَکَّاهَا ﴿٩﴾ وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا ﴿١٠﴾ کَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا ﴿١١﴾ إِذِ انْبَعَثَ أَشْقَاهَا ﴿١٢﴾ فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْیَاهَا ﴿١٣﴾ فَکَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَیْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوَّاهَا ﴿١٤﴾ وَلا یَخَافُ عُقْبَاهَا ﴿١٥﴾ 

ترجمه (آیت الله العظمی مکارم شیرازی)

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

به خورشید و گسترش نور آن سوگند، (۱)

و به ماه هنگامى که بعد از آن درآید، (۲)

و به روز هنگامى که صفحه زمین را روشن سازد، (۳)

و به شب آن هنگام که زمین را بپوشاند، (۴)

و قسم به آسمان و کسى که آسمان را بنا کرده، (۵)

و به زمین و کسى که آن را گسترانیده، (۶)

و قسم به جان آدمى و آن کس که آن را (آفریده و) منظم ساخته، (۷)

سپس فجور و تقوا (شر و خیرش) را به او الهام کرده است، (۸)

که هر کس نفس خود را پاک و تزکیه کرده، رستگار شده; (۹)

و آن کس که نفس خویش را با معصیت و گناه آلوده ساخته، نومید و محروم گشته است! (۱۰)

قوم «ثمود» بر اثر طغیان، (پیامبرشان را) تکذیب کردند، (۱۱)

آنگاه که شقى‏ترین آنها بپاخاست، (۱۲)

و فرستاده الهى ( صالح) به آنان گفت: «ناقه خدا ( همان شترى که معجزه الهى بود) را با آبشخورش واگذارید (و مزاحم آن نشوید)!» (۱۳)

ولى آنها او را تکذیب و ناقه را پى کردند (و به هلاکت رساندند); از این رو پروردگارشان آنها (و سرزمینشان) را بخاطر گناهانشان در هم کوبید و با خاک یکسان و صاف کرد! (۱۴)

و او هرگز از فرجام این کار ( مجازات ستمگران) بیم ندارد! (۱۵)

منبع : quran.anhar.ir